Hipoglikemia, czyli niski poziom glukozy we krwi, jest terminem doskonale znanym każdemu diabetykowi. Mogę odważnie napisać, że jest to sytuacja, w której znalazła się każda osoba chorująca na cukrzycę. Co powinniśmy wiedzieć o hipoglikemii?
Zdrowy człowiek nie zna tego uczucia, kiedy organizm nagle i gwałtownie zaczyna sygnalizować, że kończą mu się rezerwy energii (glukozy) we krwi. Zazwyczaj dzieje się tak, kiedy poziom cukru we krwi osiąga wartość niższą niż 70mg/dl (u każdego poziom tolerancji organizmu na spadek cukru poniżej 70 może być inny). Pojawiają się objawy hipoglikemii:- uczucie głodu
- osłabienie
- bóle brzucha, głowy, nudności
- przyspieszone bicie serca, lęk, niepokój
- oblewające całe ciało zimne poty, drżenie rąk i/lub nóg
- zaburzenia widzenia, rozszerzone źrenice
- senność, bełkotliwa mowa, nieracjonalne zachowanie
W skrajnych przypadkach, przy niebezpiecznie niskim poziomie glukozy we krwi dochodzi do drgawek i utraty przytomności, czyli neuroglikopenii.
U osoby zdrowej do takich sytuacji nie dochodzi ponieważ organizm w porę uruchamia szereg mechanizmów obronnych i działa odpowiednimi hormonami regulując metabolizmem.
Kilka faktów o hipoglikemii...
1. Im więcej sytuacji hipoglikemii, tym wyższe jest ryzyko śmierci. Chodzi głównie o to, że organizm po dłuższym czasie przyzwyczaja się do stanów permanentnie niskiego poziomu cukru we krwi. W związku z tym traci czujność i nie jest w stanie zaalarmować odpowiednio wcześniej, że zapasy glukozy się kończą.
2. Im dłuższy czas chorowania na cukrzycę, tym większe ryzyko wystąpienia ciężkiej hipoglikemii.
3. Neurony mają ogromne zapotrzebowanie na glukozę a jej pobieranie zależy od stężenia glukozy w płynie tkankowym.
4. Kilkugodzinne hipoglikemie powodują, że wzrasta sztywność naczyń krwionośnych, zmniejsza się rezerwa przepływu krwi w sercu. Przyczyniają się do wapnienia żył a tym samym zwiększają ryzyko miażdżycy.
5. Niskie cukry mają ogromny wpływ na to, jak organizm gospodaruje innymi hormonami, takimi jak kortyzol, adrenalina czy epinyfryna. Wpływa tym samym negatywnie na układ hormonalny i krwionośny.
U DZIECI Z CUKRZYCĄ TYPU 1 ODPOWIEDŹ HORMONÓW KONTRREGULACJI JEST ZNACZĄCO ZMNIEJSZONA!
Dlaczego podkreśliłam zdanie wyżej? Od jakiegoś czasu toczy się zażarta dyskusja o tym czy zjawisko odbicia istnieje. Coraz większa ilość diabetologów twierdzi, że zjawisko odbicia u cukrzyków T1 nie występuje lub występuje ze znacznym opóźnieniem.
Jakie są przyczyny hipoglikemii?
Wśród najczęstszych przyczyn hipoglikemii wymienia się:
- Czynnik ludzki: podanie zbyt dużego bolusa do posiłku, pomylenie insuliny bazalnej z posiłkową, podanie zbyt dużej korekty, nieregularne posiłki i "przegłodzenie" organizmu
- Lekarstwa: niektóre z nich przyczyniają się do zwiększenia wrażliwości tkanek na insulinę, jesli więc zażyłeś lek, np metforminę i nie zjadłeś śniadania, najprawdopodobniej dojdzie do hipoglikemii.
- Alkohol: ten problem oczywiście nie dotyczy dzieci, ale jeśli jesteś dorosłym diabetykiem i przyjmujesz insulinę, musisz pamiętać, że po wypiciu alkoholu jesteś zagrożony hipoglikemią przez najbliższe 24 godziny.
- Wysiłek fizyczny: temat, który niezwykle ciężko ogarnąć. Zwłaszcza nieplanowana aktywność fizyczna i brak zabezpieczenia w postaci dodatkowej porcji węglowodanów, mogą doprowadzić do hipoglikemii
Zachęcam do przeczytania postu: Aktywność fizyczna a cukrzyca
Nocne hipoglikemie
Cukrzyk jest zagrożony hipoglikemią nie tylko w dzień, ale również w nocy. 74% hipoglikemii ma miejsce w nocy! To właśnie z tego powodu lwia część rodziców diabetyków śpi tyle co nic lub budzi się 2-4 razy w nocy, by zmierzyć poziom cukru we krwi dziecku. Na nocne hipoglikemie powinny uważać szczególnie osoby przyjmujące insuliny bazalne wieczorem, podejmujące wysiłek fizyczny w ciągu dnia, osoby, które nie zjadły odpowiedniej ilości węglowodanów na kolację oraz takie, które wieczorem wypiły alkohol.
Bardzo często jest tak, że diabetycy przesypiają incydenty hipoglikemii, zupełnie sobie z tego nie zdając sprawy. Jeśli jednak budzisz się zlany potem lub rano jesteś zmęczony, odczuwasz ból głowy i masz ogólne złe samopoczucie, najprawdopodobniej "zaliczyłeś" nocny spadek cukru. Z dużym opóźnieniem zaobserwujesz też podwyższone cukry w ciągu dnia.
Aby wyeliminować nocne hipoglikemie wystarczy zaplanować pomiar cukru we krwi o godzinie 3-4 w nocy i rozważyć zmianę dawki insuliny podawanej na noc.
Jak zabezpieczyć się przed hipoglikemią?
1. Zawsze mieć przy sobie łatwo przyswajalny cukier: glukozę, dekstrozę, sok jabłkowy, nawet colę z cukrem.
2. Regularnie zjadać węglowodany w posiłkach.
3. Nosić bransoletkę/kartę identyfikacyjną informującą o tym, że jesteś cukrzykiem, aby osoby z zewnątrz mogły szybko i skutecznie zadziałać, zanim dojdzie do ciężkiej hipoglikemii.
4. Wsłuchiwać się w swój organizm, nazywać objawy, które towarzyszą spadkowi cukru. (O treningu odczuwania hipoglikemii napiszę w osobnym artykule).
Nie ignorujmy cukrzycy, zbyt niski poziom cukru we krwi może się okazać tragiczny w skutkach dla cukrzyka. Dbajmy o siebie i swoje dzieci, starając się przewidywać odpowiednio wcześniej jak największą ilość sytuacji, które mogą doprowadzić do niskiego cukru. Docukrzajmy się w porę, czyli wtedy, kiedy występują pierwsze oznaki spadku cukru a glukometr wskazuje, że znajdujemy się blisko granicy niskiego cukru (70mg/dl).
0 komentarze :