Od dnia, w którym dowiedziałam się o cukrzycy Franka, zastanawiałam się jak to jest z cukrami u zdrowego człowieka. Jaki jest prawidłowy (taki prawdziwy) poziom cukru we krwi? Czy osobie zdrowej też może skoczyć cukier? Czy dorosły człowiek może mieć hipoglikemię? Wyobrażałam sobie cukry zdrowego człowieka jako idealnie równą linię.
W związku z moimi wyobrażeniami o idealnie równej kresce u nie-cukrzyka, cukry Frania wydawały mi się przerażające. Drugi szok przeżyłam, kiedy podpięliśmy CGM. Wtedy zobaczyłam jak cukry Franka pracują naprawdę i jak bardzo nasz organizm jest czuły na glukozę! Obserwowałam ekran pompy z przerażeniem i ogromnym zaciekawieniem. Choroba mnie przerażała, a równocześnie zaczęła intrygować.
Każdy zdobyty sensor przeznaczałam dla Frania. Nie miałam sumienia, żeby zużyć jeden tylko po to, aby zaspokoić własną ciekawość. Pytałam lekarzy, ale tak naprawdę żaden nie dał mi konkretnej odpowiedzi co do prawidłowych cukrów. Wręcz przeciwnie, opinie były różne i prawidłowy poziom cukru we krwi też był podawany inny.
Kiedy więc w Lizbonie (czytaj TUTAJ), nadarzyła się okazja do założenia sensora Libre, od razu zdecydowałam się na wykonanie testów na sobie. Nie chciałam obciążać Franka dodatkowym wkłuciem czy zmieniać jego "przestrzeni technologicznej", w której w końcu poczuł się bezpiecznie. Wymyśliłam więc, że jeden test wykonam ja a drugi osoba z cukrzycą typu 1.
Czy mam cukrzycę? NIE!
Muszę przyznać bez bicia, że to co zobaczyłam na wykresach, zaskoczyło mnie bardzo. W okresie używania sensora poddawałam swoje cukry kilku próbom - były bardzo intensywne treningi, była jednorazowa porcja węglowodanów prostych (całkiem spora). Był dłuższy czas bez posiłków. Pozwoliłam sobie też odejść od swoich przyzwyczajeń żywieniowych i zjeść kilka produktów zakazanych na mojej osobistej liście. Po zachętach facebookowych Cukromaniaków był nawet test alkoholi. No i jedzenie późnym wieczorem... Słowem prowokowałam cukier i własny organizm i jak szalona się skanowałam :)
Myślę, że wszystkie cukrzycowe mamy odetchną z ulgą, kiedy napiszę, że u zdrowego człowieka wykres cukrów nie jest idealnie prosty :) Moje dzienne cukry spadały rzadko poniżej 100mg/dl w ciągu dnia. Nie miałam żadnego pomiaru poniżej 70mg/dl. Najwyższy cukier, który odnotowałam po zjedzeniu słodyczy i wypiciu wina późnym wieczorem (OMG!), to 174mg/dl. Każdego dnia miałam inne cukry. Nawet rano, na czczo sporadycznie zdarzały się pomiary powyżej 100mg/dl
Tak jak zobaczycie na zdjęciach poniżej, hemoglobina glikowana prognozowana według pomiarów Libre wyniosła 5,5%.
Średnie stężenie cukrów 112mg/dl
W zakresie docelowym 95% czasu (z tym, że pierwsze dwa dni sensor zawyżał pomiary i nie był dokładny, słowem: świrował!)
Moje wykresy cukrów wcale nie są idealne i nie są żadną prostą linią! Widać na nich kiedy spałam, kiedy jadłam.
Ale to nie wszystko...
Musimy jednak pamiętać o dwóch bardzo BARDZO ważnych sprawach!
Po pierwsze. Jestem osobą ze sporą nadwagą. Nie mam cukrzycy typu 2, nie mam insulinooporności. Rozmawiałam na ten temat z naszą Panią Profesor, bo zastanowiło mnie, że cukier bardzo rzadko spadał poniżej 80mg/dl, tymczasem mówiła kiedyś, że w nocy nawet u zdrowego człowieka mają miejsce cukry niskie (np. 50mg/dl). Okazuje się, że cukry są ok w takich zakresach jak prezentują to moje wykresy, wszystko jest dobrze i nie ma powodów do zmartwień. Zwłaszcza, że nie zaliczyłam żadnego dużego skoku cukru.
Po drugie. Nie ma co się cieszyć, że cukry są w normie, bo podczas tych testów mój organizm musiał się solidnie nagimnastykować, żeby utrzymać równowagę! Ok, zjadłam wysoko węglowodanowy posiłek, wciągnęłam M&Msy i miałam dobry cukier! Odbyło się to jednak kosztem wyrzutu sporej ilości insuliny! Podejrzewam, że była to taka naprawdę extra dawka ;) Cukier bardzo szybko wracał do niższego poziomu, ale kilka tych spadków odczułam a potem miałam chęć, żeby znowu coś zjeść. Błędne koło cukrowego uzależnienia pięknie zadziałało ;)
Dlatego podkreślam tutaj, że nawet u osoby zdrowej, mającej cukry w normie, przy dużych posiłkach, dużej ilości węglowodanów prostych organizm wykonuje ogromną pracę, żeby tę normę utrzymać.
Każdego dnia, podobnie jak mnóstwo innych rodzin, na nowo podejmujemy nasze życie z cukrzycą. Staramy się dążyć do ideału, który w cukrzycy tak naprawdę bardzo ciężko jest osiągnąć. Popatrzcie na zdjęcia poniżej. Oto dowód na to, jak nasze ciało potrafi inteligentnie sobą zarządzać, jak jest zaprogramowane. Dbanie o utrzymanie odpowiedniego poziomu insuliny i glukagonu to dla naszego organizmu zaledwie ułamek zadań, które ma do wykonania w każdej sekundzie życia. Dlatego warto mu pomagać. Warto sobie pomagać - rozsądną aktywnością fizyczną i zdrową dietą.
porównanie pomiarów Libre z glukometrem (po prawej sytuacja po śniadaniu, po lewej sytuacja po obiedzie) |
działanie Libre 2 godziny przed wyłączeniem czujnika |
wykresy cukrów osoby nie chorującej na cukrzycę |
obraz cukrów cukrzyka |
przykładowy wykres osoby z cukrzycą |
cukrzyca - obraz cukrów osoby zdrowej
|
obraz z programu FreeStyle Libre - osoba zdrowa |
strona startowa programu Freestyle Libre i ustawienia |
Interesujące! Ja niewiele wiem oczywiście o cukrzycy, ale czasem też myślę, że chciałabym znać swój poziom cukru, bo zdarzają mi się nagłe napady słabości, ni z tego, ni z owego i właśnie zastanawiałam się kiedyś, czy nie jest to związane z wahaniami poziomu cukru.
OdpowiedzUsuńwarto sprawdzać co jakiś czas! Niestety możesz mieć problem ze zdobyciem glukometru :/ Napady słabości mogą powodować spadki cukru (np jakiś czas po posiłku albo podczas treningu, kiedy cukier szybko spada). Może to też być kwestia ciśnienia i jego nagłego spadku :D
OdpowiedzUsuńNo, z ciśnieniem to ja mam od zawsze problemy i norma u mnie to jakieś 90/50, dlatego pewnie często mi słabo... A cukier mierzyłam jedynie w ciąży na badaniach i wtedy było wszystko ok, pomijając, że wypicie glukozy to było dla mnie koszmarne doświadczenie ;)
OdpowiedzUsuńBardzo interesujace. Ja czesto miewam zawroty.. myslalam, ze to cisnienie ( w normie), poziom cukru ( w normie - sprawdzalam na czczo w badaniu krwi).
OdpowiedzUsuńLekarka stwierdzila, ze to nie cukru mi brakuje w ogranizmie, a protein (bialek),bo mam szybka przemiane materii . Czlowiek slabo sie moze poczuc, gdy nie wystepuje rownowaga pomiedzy cukrem, a bialkiem. Kazala wiecej solic, wiecej jesc miesa. Poki co staram sie jesc czesciej, a mniej.
Przydatny post.